Niemiec płakał jak sprzedawał, Niemiec kupił, ale zgubił kluczyki do garażu, nauka jazdy kupiła, ale jeździła polonezem. A samochody jednej z nauk jazdy idą jak świeże bułeczki. Bo mają nalatane grosze. Teoretycznie.
Zmiana pojazdów egzaminacyjnych do biznes nie tylko dla dealera, ale i handlarzy aut używanych. Nauki jazdy chętnie pozbywają się starej floty aby zdobyć fundusze na nowe. Nie jest tajemnicą, że takie auta skupują wyspecjalizowane firmy. Biznes jest prosty – handlarz przyjeżdża, wyciąga kasę z reklamówki i pakuje auto na lawetę, najczęściej nie sprawdzając nawet jego stanu technicznego.
Równie dobrze można by mu wcisnąć Swifta z silnikiem od Melexa – gdyby to miało sens.
Samochody z nauk jazdy nie są zbyt pożądanym towarem, więc sprzedać je nie jest łatwo na wolnym rynku. Przebiegi pojazdów w naukach jazdy sięgają 300 tys, co dla aut “budżetowych”, bo głównie takie wybierają WORD-y to całkiem sporo.
Będzie Pan zadowolony
Dobrze poinformowane źródło doniosło nam, że w pewnym mieście pojawiły się Swift-y pochodzące z Zamościa. Samochody pachnące, lśniące z niemal wylizanymi szybami i błyszczącym lakierem kuszą ceną i… przebiegiem. To prawdziwa okazja, bowiem samochody mają najechane zaledwie… 60 tyś km.
Sprawa wyszła na jaw, kiedy właściciel jednej z nauk jazdy poszukujący rozsądnego Swift-a natrafił na ogłoszenie sprzedaży… własnego (lśniącego, pachnącego, niemal nowego) samochodu, który całkiem niedawno sprzedał niemal w cenie złomu.
Oczywiście Swifty pogubiły po drodze po kilka (set tysięcy) kilometrów, albo wraz z polerką lakieru, wiadrem Plaku-u i praniem tapicerki przeszły magiczną kuracje odmładzającą, bowiem dotychczasowy właściciel sprzedawał je z przebiegiem zbliżonym do 200 tys.
Żeby była jasność – magiczna przemiana dokonuje się już u nowego właściciela. Dotychczasowy nie ma o niej zielonego pojęcia.
Mechanik płakał jak naprawiał.
